به گزارش سینماپرس، قربانعلی طاهرفر در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت: سینمای دفاع مقدس ما نیازمند مخاطب‌شناسی است. اگر بخواهیم در این زمینه مخاطب‌شناسی انجام دهیم باید آسیب‌شناسی اتفاق بیفتد که چرا با وجود صرف همه هزینه‌های مادی، معنوی و انسانی محصولات ما بی‌مخاطب و یا در خوشبینانه‌ترین حالت کم مخاطب است.

وی افزود: چون این اتفاق نیفتاده است، فکر می‌کنیم بر مبنای ساختار فنی و مضمونی و محتوایی یک کار ایده‌آل و استاندارد داریم ارائه می‌دهیم و این مشکل مخاطب است که به سینما برای تماشای فیلم دفاع مقدسی نمی‌آید. در حالی که این گونه نیست.

کارگردان مجموعه «سحرخیزان کوچک» با بیان این‌که حلقه فراموش شده سینمای دفاع مقدس ما مخاطب‌شناسی و چرایی آن است، گفت: در دهه ۶۰ مخاطب داشتیم و برای تماشای «عقاب‌ها» و «کانیمانگا» صف می‌کشیدند و این دو همین الان هم در صدر پرمخاطب‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران هستند.

مخاطب ما با سینمای جنگ فاصله گرفته است

طاهرفر افزود: پس موضوع دفاع مقدس و موضوع جنگ در همه جای دنیا جزو ژانرهای پرمخاطب است اما این که مخاطب ما با سینمای جنگ فاصله گرفته است، نکته ای قابل تامل است.

مهمترین معضل و آسیب سینمای دفاع مقدس ما بحث مخاطب آن است و هیچ گاه هم پذیرفته نیست که ما مقطعی از تاریخ کشورمان را به تصویر می‌کشیم که ثبت شودوی اظهار داشت: با وجود این که سال گذشته، اکشن «شهید شیرودی»، «مجنون» و «دست ناپیدا» را داشتیم که تقریبا همه اینها با مخاطب محدود و شناخته شده مواجه شدند پس در اینجا، نقطه ابهامی وجود دارد که فصل مشترک بی‌مخاطبی سینمای دفاع مقدس ماست.

کارگردان مجموعه «مه لقا» گفت: اکنون مهمترین معضل و آسیب سینمای دفاع مقدس ما بحث مخاطب آن است و هیچ گاه هم پذیرفته نیست که ما مقطعی از تاریخ کشورمان را به تصویر می‌کشیم که ثبت شود.

طاهر فر تاکید کرد: برای فیلم دفاع مقدس اصلا درست نیست که برای قفسه آرشیو باشد. اگر چنین است نباید ساخته شود. اگر نسل حاضر ارتباط با فیلم سینمایی دفاع مقدس برقرار نمی کند، چه انتظاری داریم که دو نسل بعد ما و ... سراغ این آرشیو بروند.

کارگردان «خاک آشنا» درباره جایگاه سینمای دفاع مقدس افزود: یک جواب کلی می‌توانم بگویم. موضوعی نیست که بشود آن را در چند دقیقه آنالیز کرد و به کشف و شهود رسید. اما به نظرم، سینمای دفاع مقدس «انقلابِ ژانری» لازم دارد.